بطلان استفاده محدودیت از برخی آیات قرآن

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 382

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RELIGI01_207

تاریخ نمایه سازی: 5 آذر 1397

چکیده مقاله:

در قرآن کریم آیات فراوانی دلالت بر جهان شمولی و عالمی بودن آموزه های قرآن دارد. به این معنا که آموزه های الهی فراتر از مکان و زمان است و مختص به قوم و نژاد خاصی نمی باشد. اما در کنار همین آیات، آیاتی وجود دارد که تا حدودی مبهم بوده و دلالت بر عدم جهان شمولی آموزه های قرآنی دارد. در این پژوهش به شیوه تحلیلی و با واکاوی و کنار هم قرار دادن این دو دسته آیات چنین به دست می آید که این آیات خاص، دلالت بر محدودیت دعوت قرآن ندارد؛ بلکه در مواردی مراد انذار گروه خاصی بوده و این به معنای نفی انذار دیگران نمی تواند باشد. همچنین اگر آیات قرآن را در کنار یکدیگر ببینیم و مراد آیه ای را بدون توجه به آیات دیگر ننگریم، در می یابیم که تمامی این آیات نشان از تدریجی بودن و مرحله به مرحله بودن دعوت پیامبر (ص) را دارد و این به معنای محدودیت نیست. علاوه بر این که قرآن برای تبیین حقایق عالم آمده و حقایق حاکم بر آن، ثابت و غیر متغیر است و از سوی دیگر چون برای هدایت فطرت انسان ها آمده و این فطرت تبدیل و دگرگونی نمی پذیرد، پس قرآن هیچ گاه کهنه و مندرس نمی شود و این به معنای جهان شمولی و فراگیر بودن آموزه های قرآنی در گذشته، حال و آینده و در همه اعصار و قرون می باشد. دلایل نقلی (روایی)، عقلی و علمی نیز بر رد چنین مدعایی بیان می شود.

نویسندگان

سمیه صیادی

دانش پژوه سطح ۴،(مدرس حوزه و دانشگاه)، مدرسه علمیه تخصصی کوثر