بررسی مقاومت چند هیبرید بین گونه ای انگور به بیماری سرطان طوقه و ریشه

با هدف بررسی میزان مقاومت به بیماری سرطان طوقه و ریشه نهال های 7 ژنوتیپ انگور، آزمایشی درایستگاه تحقیقاتباغبانی کهریز ارومیه انجام شد. در این تحقیق 6 دورگه بین گونه ای به همرا رقم سفید بی دانه به عنوان مهم ترین رقمتجاری انگور کشور بررسی شدند. این دورگه ها طی چندین سال و انجام تلاقی های مکرر بین ارقام انگور بومی از ایران باگونه های آمریکایی حاصل شده اند. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار و به صورت گلدانی و در هرگلدان 3 قلمه کشت گردید. با تلقیح باکتری عامل بیماری مذکور در شاخه های سبز (آلودگی مصنوعی) نهال های در حالرشد تا پایان فصل رویشی، درصد نهال های آلوده به عامل بیماری با تشکیل غده روی آنها تعیین شد. شدت آلودگیبراساس تندار گالهای تشکیل شد رر نواحی آلور و وزن گالهای تشکیل شد بدست آمد. تجزیه واریانس داده ها با نرم افزارMSTAT-C انجام شد. نتایج نشان داد که بین ژنوتیپ ها از نظر درصد آلوگی به عامل بیماری پس از آلودگی مصنوعیمتفاوت بود به طوریکه شدت آلودگی در رقم سفید بی دانه بیشترین (7 / 97%) و کمترین آلودگی در دورگه 6 و 4 (به ترتیب7 / 14 % و 20 %) بوده است. وزن غده های بوجود آمده در نواحی آلوده شده در رقم سفید بی دانه بالاترین مقدار (7 / 267 میلیگرم) و در دورگه 6 کمترین مقدار (5 میلی گرم) بوده است. براین اساس دو دورگه 4 و 6 به عنوان ژنوتیپ های برتر و مقاومدر برابر بیماری به عنوان پایه پیوندی قابل استفاده هستند.

کلیدواژه ها:

سرطان طوق ، انگور ، مقاومت ، ژنوتیپ