بررسی برخی صفات مرفوفیزیولوژیک چند هیبرید بین گونه ای انگور مقاوم به بیماری سرطان طوقه و ریشه

با هدف بررسی میزان مقاومت به بیماری سرطان طوقه و ریشه نهال های 7 ژنوتیپ انگور، آزمایشی در ایستگاه تحقیقاتباغبانی کهریز ارومیه انجام شد. در این تحقیق 6 رورگه بین گونه ای به همرا رقم سفید بی دانه به عنوان مهم ترین رقمتجاری انگور کشور بررسی شدند. این دورگه ها طی چندین سال و انجام تلاقی های مکرر بین ارقام انگور بومی از ایران باگونه های آمریکایی حاصل شده اند. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار و به صورت گلدانی و در هرگلدان 3 قلمه کشت گردید. با تلقیح باکتری عامل بیماری مذکور در شاخه های سبز (آلودگی مصنوعی) نهال های در حالرشد تا پایان فصل رویشی، درصد نهال های آلوده به عامل بیماری با تشکیل غده روی آنها تعیین شد. شدت آلودگیبراساس تعدار گال های تشکیل شده در نواحی آلوده و وزن گال های تشکیل شده بدست آمد. تجزیه واریانس داده ها با نرم افزارMSTAT-C انجام شد. نتایج نشان داد که بین ژنوتیپ ها از نظر درصد آلودگی به عامل بیماری پس از آلودگی مصنوعیمتفاوت بود به طوریکه شدت آلودگی در رقم سفید بی دانه بیشترین (7 / 97%) و کمترین آلودگی در دورگه 6 و 4 (به ترتیب7 / 14 % و 20 %) بوده است. وزن غده های بوجود آمد در نواحی آلوده شده در رقم سفید بی دانه بالاترین مقدار (7 / 267 میلیگرم) و در دورگه 6 کمترین مقدار (5 میلی گرم) بوده است. براین اساس دو دورگه 4 و 6 به عنوان ژنوتیپ های برتر و مقاومدر برابر بیماری به عنوان پایه پیوندی قابل اسنفاده هستند.

کلیدواژه ها:

سرطان طوق ، انگور ، مقاومت ، ژنوتیپ