شیرکو بیکس، سفیر آشتی، آزادی و انسانیت

ادبیات فارغ از نژاد، زبان، کیش، جنسیت و نمونه هایی از این دست به دلیل ماهیت انسانی و عاطفی آن، زبان مشترک همه انسان ها و پل ارتباطی آنها با همدیگر است. یکی از شاعرانی که توانسته در زمان معاصر زبان مشترک دردهای جامعه انسانی و فریادگر آن باشد، شیرکو بیکس (1940-2013) است. شیرکو از شاعران آوانگارد معاصر، برنده جایزه ادبی توخولوسکی سوید در سال 1988-1987 و دریافت کننده لقب همشهری از بزرگترین انجمن مدنی فلورانس ایتالیاست. ترجمه آثار او به زبان های انگلیسی، فرانسوی، ایتالیایی، آلمانی، سویدی، نروژی، عربی، فارسی و ترکی و قراردادن سروده های او در کتاب های درسی چند کشور موقعیت او را چون چهره ای شناخته شده در گستره شعر جهانی تثبیت کرده و در شناساندن شعر کردی و گرایش ذهن جهانیان به آن بسیار موثر بوده است. بی شک باید بخش بزرگی از این موفقیت ها را در گرو پیام های انسانی و بیان دردها و رنج هایی جستجو کرد که جامعه بشری به طور عام و کردها به ویژه باشندگان عراق به طور خاص با آن روبرو بوده اند. شناسایی این شاعر بزرگ و نقش او در شناسایی و پیوند دردهای مردم سرزمین خود با دیگر مردم جهان و توانمندی او در بازنمایی این رنج ها از اهداف پژوهش حاضر است. نتیجه نشان می دهد، شیرکو توانسته از عهده سفیرآشتی، آزادی و انسانیت به خوبی برآید.

کلیدواژه ها:

شعر آوانگارد ، شعر معاصرکردی ، شیرکو بیکس ، انسان ، آزادی ، آشتی