مقایسه میزان وابستگی بین فردی و جهت گیری زندگی در زنان مطلقه و غیر مطلقه

خانواده یک سیستم اجتماعی و الگوی رفتاری، از افرادی است که از نظر احساسی و هیجانی به یکدیگر وابسته هستند و دارای گذشته مشترک توام با تلاش برای برآورده ساختن نیازهای اعضای خانواده است )بالکن و کایا، به نقل از محمدپور، 1394 (. باوجود اینکه ازدواج به عنوان پیش شرط تشکیل خانواده، زمینه را برای پیوند و اتصال نسل های متوالی فراهم آورده و موجب تثبیت و انتقال فرهنگ جامعه از نسل گذشته به نسل جدید می شود، بااین حال همواره خانواده ها قادر نیستند تا کنش های متقابل اجتماعی، اعضایشان را به صورت پیوسته به سمت هدفی خاص هدایت کرده و انسجام گروهی خود را حفظ کنند . در این صورت، اختلافات خانوادگی می تواند به گسست پیوند اجتماعی ازدواج و وقوع طلاق منجر شده و زمینه گسست نسلها را فراهم آورد )ریاحی، علیوردی نیا و بهرامی کاکاوند، 1386 ؛بالکن، به نقل از محمدپور، 1394 یکی از عواملی که می تواند نقش مهمی در رضایت از زندگی داشته باشد، ویژگی خوش بینی است خوش بینی به یک انتظار تعمیم یافته اشاره دارد که فرد بر اساس آن احساس می کند هنگام رویارویی با مشکلات، نتایج خوشایند رخ خواهد داد. این انتظار بیش تر حیطه های مهم زندگی فرد را پوشش می دهد. خوش بینی با ویژگی های روان شناختی گوناگون رابطه دارد که هر کدام می تواند نقشی در احساس رضایت از زندگی داشته باشد. خوش بینی با سلامت روانی افراد در ارتباط است. روش پژوهش حاضر از نوعتوصیفی مقایسه ای و همچنین روش آماری از نوع – t مستقل می باشد . جامعه آماری شامل کلیه زنان مطلقه شهرستان تربت حیدریه در 7 ماه ه اول سال 1396 وهمتایان غیر مطلقه آنان بوده است . نمونه شامل 50 زن مطلقه که به روش نمونه گیری تصادفی ساده از بین زنان طلاق گرفته در دفترخانه های ازدواج و طلاق تربت حیدریه انتخاب و هم پایان غیر مطلقه آنان از نظر سطح سنی و تحصیلی از بانوان همتا شده نسبی و هر یک از زنان مطلقه انتخاب شده اند. .ابزار گرد آوری پژوهش عبارت است از 1 - پرسشنامه جهت گیری زندگی و 2 پرسشنامه وابستگی بین فردی میباشد. نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده این می باشد که بین زنان - مطلقه و غیر مطلقه تفاوت معنی داری وجود دارد

کلیدواژه ها:

جهت گیری زندگی ، خوش بینی ، زنان مطلقه ، وابستگی بین فردی