ارزیابی هوشمندسازی شهر با تاکید بر مولفه های توسعه پایدار

در یک قرن اخیر با رشد روز افزون شهرنشینی و مشکلات ناشی از آن و با توجه به پیامدهایی که صنعت و مدرنیزاسیون در زندگی شهری به همراه داشته است. در چنین فضایی توجه به مولفه های مناطق خلاق و هوشمند که یکی از مهمترین اولویت های برنامه ریزان و سیاستگذاران است ضروری است. یکی از مولفه های مناطق خلاق و هوشمند ، اختراعات الکترونیکی و سخت افزارها و نرم افزارهای کامپیوتری است که خود عامل تسریع و بهینه سازی در انجام کارها می باشد . رشد فرآیند جمیعت جهان و گرایش عمده به سوی شهرنشینی ، آثار فاجعه آمیزی بر محیط و فضای شهری داشته است این پژوهش با هدف صرفه جویی در منابع ، زمان و انرژی در شهرها به تبیین مفهوم هوشمندی در شهر و شناسایی و معرفی روشهای موثر بر ارتقا کیفیت زندگی شهری پرداخته است . با توجه به موضوع مورد مطالعه با رویکردی تحلیلی –توصیفی به شناخت ویژگیهای شهر هوشمند بعنوان شاخص ها پرداخته شده و با محاسبه امتیاز هریک از شاخص ها و بررسی و ارزیابی آنها موثرترین نتایج حاصل از هوشمند سازی شهرها تعیین می شوند .این تحقیق نشان میدهد نیاز و هزینه های اصلی شهرهای هوشمند ایجاد زیرساخت های شهری گسترده ایی است که نه تنها از منظر اقتصادی سوآوری و بهینه سازی را بهمراه دارند . بلکه کیفیت زندگی شهروندان را بطور مطلوب ارتقاء می دهند .از بررسی جدول نهایی تحقیق در آن منعکس شده است مشاهده می شود که ایجاد صرفه اقتصادی کلان دارای بیشترین کمیت عددی بوده و در نتیجه از تاثیر حداکثری برای هوشمند سازی برخوردار است . عامل مهم دیگر امکان دسترسی به اطلاعات دقیق در زمینه ایجاد شهرهای هوشمند می باشد . در شهر هوشمند علاوه بر اینکه شهروندان در شهر مجازی و در وزارتخانه ها و سازمان های الکترونیک حرکت می کنند.

کلیدواژه ها:

هوشمندی ، پایداری شهر ، شبکه های الکترونیکی ، مشارکت شهروندی ، منطقه بندی