بررسی و بهبود زمان اجرای پروژه ها در چارچوب مهندسی ارزش با رویکردMADM فازی (مطالعه موردی:شرکت سازه های صنعتی آذران)

تاخیر در زمان ساخت پروژه ها در شرکت های سازنده اسکلت ساختمانی و صنعتی و سازه های فلزی دلایل متعددی دارد که ناشی از عوامل داخلی و خارجی هستند. ما میبایستی تا آنجا که امکان دارد عوامل داخلی که قابل کنترل و برنامه ریزی هستند را کاهش دهیم و پروژه ها را در زمان معین به اتمام برسانیم. هدف از این مطالعه بکارگیری مهندسی ارزش در شرکت های سازنده سازه و ارایه یک مدل تلفیقی و ابتکاری در چنین شرکت هایی جهت کاهش زمان ساخت پروژه هاست. برای اینکار معیارهایی مدنظر قرار گرفت و گزینه هایی جهت بهبود انتخاب گردید. وزن دهی معیارها با رویکرد MADM فازی و انتخاب بهترین گزینه ها با استفاده از روش TOPSIS فازی انجام گرفت. در مدل پیشنهاد شده با بکارگیری چارچوب مهندسی ارزش و استفاده از نظرات جمع کارشناسان، معیارهای قابلیت اجرا بودن ، کم هزینه بودن و بازدهی بیشتر را برای گزینه های پیشنهادی در نظر گرفت و از بین گزینه های ارایه شده مستخرج از سوابق پروژهها که برای رفع مشکلات تهیه نقشه های ساخت، تامین متریال، پشتیبانی و انبار، برنامه ریزی تولید، برشکاری، ساخت و مونتاژ، و رنگ و سندبلاست با اولویت بندی توسط روش TOPSIS فازی، پیشنهادات مربوط تهیه نقشه ها در اولویت اول قرار گرفت و با معیارهای تعریف شده بیشترین همخوانی راداشت و بیشترین وزن از لحاظ شاخص نزدیکی نسبی را به خود اختصاص داد. بنابراین این پیشنهادات در یک پروژه انتخابی اعمال گردید و نتایج آن قبل و بعد از اصلاح روش ها ثبت گردید. حاصل پیروی از مدل تلفیق ارایه شده کاهش چشمگیر واریانس مابین زمان برنامه ای و زمان واقعی اجرای پروژه بود که طبق گزارشاتی که از برنامه زمان بندی پروژه در نرم افزار MSP استخراج گردید این عقب افتادگی از برنامه از 18 درصد به 4/5 درصد کاهش یافت همچنین مغایرت نقشه ها کمتر گردید و برنامه ریزی جهت ساخت به سهولت بیشتری به انجام رسید

کلیدواژه ها:

تاخیرپروژه ، مهندسی ارزش ، MADM فازی ، TOPSIS فازی