بررسی اثر لرزش در مقیاس نانو بر روی سلول های بنیادی مزانشیمی انسان

یکی از مواردی که امروزه نیز بسیار مورد توجه است کنترل فعالیت سلول های بنیادی در جهت استفاده در علوم پزشکی بازساختی شامل ترمیم، بازسازی و مهندسی بافت است. در این زمینه همگرایی و همکاری علوم رشته های مختلف چشم گیر و لازم می باشد. یکی از انواع محرکات قابل تامل بر روی موجود زنده انواع لرزش در اندازه های ماکرو، میکرو و نانو می باشد که اثرات درمانی آن در پزشکی در حال استفاده است. برای ایجاد لرزش در مقیاس نانو از یک لرزاننده پیزوالکتریک متصل به ظرف کشت سلولی در شرایط استاندارد استفاده شد و پس از کالیبره کردن آن، سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی در تعداد مشخص به دستگاه داده شد. پس از تحریک در فرکانس ها و ولتاژهای مختلف، میزان تغییر شکل سلول ها از نظر شکل ظاهری، تکثیر و تمایز بررسی و تجزیه و تحلیل گردید. تحریک تمایز سلولهای بنیادی انسانی به سلولهای پیش ساز استخوان ساز نتیجه اثر این نوع تحریک مکانیکی می باشد. مشابه این نتیجه با تحریک میکروویبراسیون بر روی استیوبلاستها هم دیده میشود. تحریک نانویی (نانوضربه) منجر به تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی به استیوبلاست شد که می توان از این خاصیت در بیورآکتورهای ساخت استخوان یا در تجهیز اندام های مصنوعی و ارتوزهای ارتوپدی برای تحریک استخوان سازی بهره برد

کلیدواژه ها:

نانوضربه ، مکانوترانسداکشن ، استیوژنز ، سلول های بنیادی مزانشیمی انسان ، پیزوالکتریک و نانوبیوتکنولوژی