تحلیل تصویر بلبل در شعر فارسی

مضمون آفرینی از طبیعت در شعر شاعران فارسی شایان توجه است .در میان عناصر و پدیده های طبیعی،پرندگان به خصوص بلبل ، حضوری پررنگ وپویا در ادب فارسی دارند. فراوانی این تصاویر تا اندازه ای است که باید گفت تصویر پردازی از بلبل به یک قرار داد ادبی تبدیل شده است . به غیر از تعدد و فراوانی این نوع تصاویر، تنوع تصویرسازی از بلبل نیز از آن جهت که ارتباط ویژه و نگرش خاص شاعران را به این پرنده نشان میدهد قابل تامل است .اوصاف و و یژگیهای هنری که طی خیال ورزیهای شاعرانه به این پرنده نسبت داده شده است از وحدت شخصیتی وهمذات پنداری گویندگان با این پرنده حکایت دارد .تا جایی که میتوان گفت بلبل در هر دوره متناسب با شخصیت و روحیات هر شاعر، درعرصه شعر ظاهر شده است و به موازات تحول فکری و محتوایی شعر، چهره های متعدد و گوناگونی را به خود پذیرفته است. در این مقاله نحوه شخصیت پردازی از بلبل و مضمون آفرینی از این پرنده مورد توجه قرار گرفته است .

کلیدواژه ها:

شعر فارسی ، بلبل ، تصویر ، شاعران