بررسی آزادی مشروط نسبت به محکومین حبس ابد در قوانین پیشین وقانون مجازات اسلامی 1392

آزادی مشروط در واقع مرحله جدیدی بین زندان و آزادی کامل بوده و حداقل متضمن این مزایاست که محکومین به جرایم ،ضمن اقامت کم و بیش طولانی در محیط زندان، به کمک برنامه های اصلاحی و تربیتی به تدریج آماده بازگشت به جامعه شده و در نتیجه از خطراتی که ورود بدون قید و شرط و ناگهانی زندانی به جامعه به وجود میآورد جلوگیری میکند. حال مقاله پیش روبه دنبال بررسی آزادی مشروط نسبت به محکومین حبس ابد در قوانین پیشین و قانون مجازات اسلامی 1392 خواهد بود، که این امر در قانون آزادی مشروط زندانیان در سال 1337 پیش بینی شده بود اما قوانین بعد از انقلاب در این زمینه ساکت بوده است،که دراین زمینه اخلاف نظرهایی وجود داشته که با صدرو رای وحدت رویه شماره 764 به این اختلاف نظر ها پایان داده شد وبراساس آن آزادی مشروط شامل محکومان حبس ابد نمیشود.

کلیدواژه های بررسی آزادی مشروط نسبت به محکومین حبس ابد در قوانین پیشین وقانون مجازات اسلامی 1392:

آزادی مشروط ، حبس ابد ، زندان ، قانون