مروری بر اثر 5 فلز سنگین و سمی (pb, Cd, AS, Hg, Cr) بر زندگی آبزیان، محیط زیست و انسان

غذا از مهمترین فاکتورهای ضروری برای رشد و بقاء زندگی است. یکی از اقلام غذایی که میتواند در برگیرنده اکثر نیازهای بدن باشد ماهی و به طور کلی آبزیان هستند. امروزه با توجه به افزایش آگاهی در مورد اهمیت تغذیه در حفظ سلامتی انسان، مصرف کنندگان به انتخاب آگاهانه مواد غذایی از نظر ارزش غذایی آنها اهمیت بیشتری می دهند. پراکندگی زیاد فلزات سنگین در سطح زمین، مصارف مختلف آن ها و به ویژه خصوصیات سمی این فلزات باعث گردیده که این گروه از فلزات از مهم ترین آلاینده های زیست محیطی محسوب شوند. فلزات سنگین ممکن است در بدن موجودات آبزی از جمله ماهی تجمع یابد و خطر بالقوه برای سلامتی اکوسیستم و موجودات زنده محسوب گردند. فلزات سنگین پس از ورود به بوم سامانه های آبی در بافت ها و اندام های آبزیان و از جمله ماهیان تجمع یافته و سرانجام وارد زنجیره غذایی می شوند. ازآنجایی که ماهی ها بخش عمد های از رژیم غذایی انسان را تشکیل می دهند، این فلزات سنگین می توانند از طریق تغذیه از ماهیان آلوده وارد بدن انسان گردند. فلزات سنگین به دلیل تاثیرات منفی مختلف نظیر کاهش رشد، تغییررفتار، تغییرات ژنتیکی و نیز مرگ و میر در آبزیان و همچنین به سبب سمیت و تمایل به تجمع در زنجیره غذایی موجب ایجاد نگرانی درمصرف ماهی گردیده اند. لذا اندازه گیری غلظت این فلزات در جهت تعیین استاندارد های سلامت عمومی و حفاظت از محیط زیست دریایی حایز اهمیت است.

کلیدواژه ها:

فلزات سنیگن ، آبزیان ، محیط زیست ، دریا