تحلیل مکانی خشکسالی هواشناسی استان سمنان با استفاده از روش های درون یابی

خشکسالی یکی از پیچیده ترین بلایای طبیعی است. خشکسالی یکی از پدیده های محیطی است که سالانه موجب خسارات زیادی به جوامع انسانی میگردد. درواقع این پدیده بخش معمول اقلیم بوده و در تمام مناطق جهان رخ میدهد به عبارتی خشکسالی در مناطقی با بارش های مختلف اتفاق می افتد و در واقع کاهش میزان بارش در یک دوره زمانی مانند یک فصل یا یک سال را میتوان منشا اصلی وقوع آن به حساب آورد.این پدیده دارای ویژگی های متفاوتی است که توسط شاخص های متفاوتی محاسبه می گردد. دلیل آمادگی برای کاهش پدیده خشکسالی جز با اجرا و تدوین طرح ها و پروژه های پایش خشکسالی محقق نخواهد شد. از آنجاکه این شاخص ها به صورت نقطه ای محاسبه می شوند،لازم است که به صورت مکانی پردازش شوند.در این راستا از روش های درون یابی از جمله روش های زمین آمار استفاده می شود.در پژوهش حاضر ابتدا با استفاده از شاخص استاندارد بارش SPI، شدت خشکسالی هواشناسی محاسبه گشته سپس به منظور تحلیل مکانی خشکسالی از روش های درون یابی قطعی IDW ، GPI، RBF و زمین آماری Kriging استفاده شد و به منظور مقایسه روش های درون یابی معیارهای خطاگیری RMSE و RMS محاسبه شد.نتایج بدست آمده نشان داد که بهترین روش برای درون یابی شدت خشکسالی شاخص SPI روش IDW می باشد چرا که در اکثر دوره ها دارای کمترین خطا بوده است.

کلیدواژه ها:

پایش خشکسالی ، درون یابی ، بارش استاندارد ، زمین آمار ، سمنان