تاثیر حضور لمنا مینور و سیانوباکتری در کاهش برخی از پارامترهای شمیایی در دو نوع فاضلاب

امروزه مسیله آب در بسیاری از مناطق جهان به یک بحران جدی تبدیل شده که این امر بازنگری مجدد در وضعیت و تعیین منابع بالقوه آب و برنامهریزی در منابع آب را به عنوان یک ضرورت می طلبد. قرارگرفتن ایران در منطقه خشک و نیمه خشک، توزیع ناهمگون زمانی- مکانی بارش و رواناب در حوضه های آبخیز، مناطقی با منابع آبی متفاوت بوجود آورده است. با توجه به کاهش شدید منابع آب شیرین و لزوم به کارگیری از سایر منابع از جمله پساب ها، فاضلاب ها و آب های شور در بخش کشاورزی، در این پژوهش به بررسی عملکرد گیاه عدسک آبی لمنا و سیانوباکتریهای جدا شده به صورت جداگانه در تصفیه یک نمونه فاضلاب شهری( فاضلاب دانشگاه خوراسگان) و یک نمونه فاضلاب صنعتی( فاضلاب کارخانه قند اصفهان) با وجود هوادهی و عدم هوادهی در آکواریوم های شیشه ای( در طی 15 روز و چهار مرحله نمونه برداری به فاصله 5 روز) پرداخته شد، آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار صورت گرفت. به طور کلی عدسک آبی موفقتر از سیانو باکتری عمل کرد و بهترین بازده این گیاهان آبزی عمدتا در 5 روز اول آزمایش بود. سیانوباکتری نیازمند گذر زمان جهت تطبیق خود با شرایط بوده و بهترین عملکرد را در بازه زمانی روزهای دهم تا پانزدهم از خود نشان داد.

کلیدواژه ها:

عدسک آبی ، سیانوباکتری ، پساب ، لمنا جیبا