پاسخ حاد گرلین تام پلاسما به تمرین مقاومتی دایره ای شدید در دوحالت ناشتایی و تغذیه پرکربوهیدرات در مردان جوان سالم

سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 533

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JSBS-3-5_007

تاریخ نمایه سازی: 23 آبان 1397

چکیده مقاله:

مقدمه: فعالیت های ورزشی شدید به دلیل ماهیتشان منجر به تعادل انرژی منفی حاد می شوند، اما در برخی موارد تغییرات ناشی از ورزش در محرک های عصبی یا هورمونی می تواند اختلال متابولیکی طولانی مدتی را به وجود آورد. گرلین یک پپتید مترشحه از معده است و نقش مهمی در تعادل انرژی، چاقی و رفتار دریافت غذا ایفا می کند. این هورمون به عنوان تحریک کننده اشتها و اکتساب وزن عمل می کند. هدف این پژوهش بررسی پاسخ حاد گرلین تام پلاسما به یک جلسه تمرین مقاومتی دایره ای با شدت80 درصد یک تکرار بیشینه در دو حالت ناشتایی و تغذیه پرکربوهیدرات در مردان جوان سالم بود.روش شناسی: چهل دانشجوی پسر (میانگین سن 22/10-1/08 سال، قد 173/55-5/03 سانتی متر، وزن 65/24-7/63 کیلوگرم و نمایه ی توده ی بدنی21/02 -0/33 کیلوگرم بر متر مربع) به طور تصادفی به دو گروه تجربی و دو گروه شاهد تقسیم شدند و سطوح گرلین تام، هورمون رشد، گلوکز و انسولین پلاسمای آزمودنی ها قبل و بلافاصله بعد از یک جلسه تمرین اندازه گیری شد.یافتهها: نتایج حاصل از آزمون آنالیز واریانس دو سویه نشان داد یک جلسه تمرین مقاومتی با شدت80 درصد یک تکرار بیشینه در حالت تغذیه پرکربوهیدرات و ناشتایی اثر معنی داری بر سطوح گرلین تام، انسولین و GH پلاسما نداشت (p> 0/05) و گلوکز بلافاصله پس از تمرین در هر دو حالت ناشتایی و تغذیه پرکربوهیدرات افزایش معناداری نشان داد .(p<0/05) نتیجه گیری: افزایش گلوکز پلاسما احتمالا در اثر افزایش روند فرایند گلیکوژنولیز کبدی است که منجر به اعمال اثر مهاری گلوکز بر گرلین و عدم افزایش معنی دار گرلین شده است؛ هرچند ممکن است زیر گروه های گرلین تام تغییر نموده باشند. علی رغم بهبود عملکرد ورزشی متعاقب تغذیه پر کربوهیدرات، این احتمال وجود دارد که عدم تغییر سطح گرلین پلاسما پس از فعالیت شدید مقاومتی، نتواند احساس گرسنگی یا مقدار دریافت غذا پس از فعالیت را تحریک و متعاقب آن ذخایر از دست رفته انرژی را جبران نماید.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

محمدعلی رستمی

دانشجوی کارشناسی ارشد تربیت بدنی دانشگاه بیرجند

مرضیه ثاقب جو

استادیار دانشکده تربیت بدنی دانشگاه بیرجند

محمداسماعیل افضل پور

دانشیار دانشکده تربیت بدنی دانشگاه بیرجند

مهدی هدایتی

مرکز تحقیقات سلولی مولکولی غدد درون ریز، پژوهشکده ی علوم غدد درون ریز، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی