تاثیر 14 هفته تمرین استقامتی بر بیان 499-miR بطن چپ رت های نر نژاد ویستار

هدف این پژوهش، بررسی اثر تمرین استقامتی بر بیان 499-miR بطن چپ بود. بدینمنظور، 14 رت تحت شرایط کنترل شده (دما، چرخه روشنایی و تاریکی و دسترسی آزاد به آب و غذا) نگهداری گشته و بعد از آشناسازی با پروتکل تمرینی، به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی یک برنامه استقامتی 14هفته ای را روی تردمیل اجرا کرد و سپس، 48 ساعت پس از پایان آخرین جلسه تمرینی، بیهوش و تشریح شدند.سپس، قلب آنها خارج گشته و بطن چپ جدا شد. میزان هایپرتروفی آن مشخص گردید و با استفاده از روشReal time-PCR، میزان بیان 499-miR در بطن چپ آنها اندازه گیری شد. درپایان، با استفاده از آزمون آماری تی، اطلاعات به دست آمده ارزیابی شد .شاخصهای ارزیابی هایپرتروفی نشان داد که نسبت وزن بطن چپ به وزن بدن گروه تجربی (18/0±3/2) درمقایسه با گروه کنترل( 12/0±049/2)، بیشتر و در سطح 05.0P= معنادار بود. همچنین، نسبت وزن بطن چپ به سطح رویه بدن در گروه تجربی( 008/0±168/0) درمقایسه با گروه کنترل (006/0±153/0)، بیشتر و در سطح 05.0P= معنادار بود. درنهایت، میانگین بیان 499-miR در گروه تمرین کرده بالاتر از گروه کنترل بود (004.0P=). به نظر میرسد 499-miR بر هایپرتروفی ناشی از فعالیت استقامتی در قلب،به ویژه بطن چپ اثرگذار باشد .

کلیدواژه ها:

499-miR ، تمرینات استقامتی ، قلب ، بطن چپ