تحلیل و بررسی روش تفسیری کیوان قزوینی

تفسیر عرفانی یکی از گرایش های تفسیری معروف و پر سابقه در کنار گرایش های دیگر از جمله کلامی، فلسفی، فقهی، ادبی و... است. این گرایش تفسیری در قرن چهار دهم در دو مسیر متفاوت کلاسیک و غیر کلاسیک راه خود را در پیش گرفت. بررسی روش تفسیری عباسعلی کیوان قزوینی (م. 1357 ق.) هدف نگارش این جستار است. گرایش تفسیری وی عرفانی است و به دلیل تفاوت های بسیار با تفاسیر عرفانی متقدم، باید آن را از اولین تفاسیر عرفانی غیر کلاسیک به شمار آورد. توجه بیش از حد وی به ظواهر الفاظ نسبت به تفاسیر عرفانی گذشته، پایبند نبودن به اقوال تفسیری گذشتگان، مراجعه نکردن به احادیث معصومان بان و صحابه و رویکرد تقریبی بین مذاهب اسلامی از مهم ترین ویژگی های تمایز بخش روش تفسیری کیوان قزوینی از هم عصران خود است.

کلیدواژه ها:

روش های تفسیری ، تفسیرقرآن ، کیوان قزوینی ، تفسیرعرفانی ، عرفان غیرکلاسیک