روش شناسی شناخت فضای جغرافیای چیست درنگی بر سرشت روش شناسی شناخت فضای جغرافیایی از چشم انداز پدیدارشناسی هرمنوتیک

فضای جغرافیایی بهسان یک پدیدار ، خود دربرگردارنده ی پدیدارهای گوناگونی است که میتوان آنها را در دولایه ی دازاینها (آدمیان) و نادازاینها (ناآدمیان) جای داد. از چشم انداز پدیدارشناسی هرمنوتیک و با نگاهی سنجش گرایانه به گونه های روششناسی علت(کاو و دلیلکاو) و نیز زیرگونه های آنها (پوزیتیویسم، پدیدارشناسی، هرمنوتیک و اندیشه ی انتقادی)، بر آنیم تا دریابیم: روششناسی شناخت فضای جغرافیایی چیست . در همین راستا، پس از رونمایی از دو بازدارنده ی بزرگ شناخت فضای جغرافیایی(-1 گسیختگی پدیدار از جهاناش، -2 گیرافتادگی جغرافیدان در جهاناش)، آشکارگردید که زدودن بازدارنده هادر، گرو پشت سرگذاشتن هفت خان -1) درون لایه ای، - میان لایه ای، -3 میان فضایی، - درون پیش فهمی، -5 میان پیش فهمی، -6 عینی - ذهنی، -7 میان اندیشه ای است که با دور هرمنوتیکی هفتگانه انجام میشود که دورهای بازی هستند؛ بنابراین در پاسخ به پرسش بیانشده باید گفت : روششناسی شناخت فضای جغرافیایی، مدتاع، روش-شناسی دلیل کاو (معناکاو) میباشد که میتواند به کمک دورهرمنوتیکی هفتگانه، هفتخان شناخت را پشتسر بگذارد وبه فهم کنش و واکنش های دازاین ها در فضای جغرافیایی دست یابد؛ چراکه هر کنش و واکنشی که از آدمی سر میزند، دارای معنایی است که با بهره گیری از روش شناسی های دلیل کاو میتوان پی به معنای آن برد. با این روش شناسی ها میتوان پدیدارهای جغرافیایی و دلیل های آنها را رونمایی و واکاوی کرد و کموبیش به فهم و شناخت آنها دست یافت.