رابطه بین اعتماد به نفس ورزشی و انگیزش در ورزشکاران تنیس روی میز بر پایه نظریه خودمختاری

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین اعتماد به نفس ورزشی و انگیزش در ورزشکاران تنیس روی میز بر پایه نظریهخودمختاری است. در این پژوهش توصیفی همبستگی، 120 ورزشکار تنیس روی میز استان کرمان که دارای حداقل سابقهسه سال فعالیت و کسب مقام در سطح مسابقات شهرستانی بودند، به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. در جمع آوریداده ها، از پرسشنامه های انگیزش ورزشی پلی تیر و همکاران و اعتماد به نفس ورزشی ویلی و نایت استفاده شد. داده ها بااستفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین اعتماد به نفس ورزشی وانواع آن (به جز مولفه قابلیت انعطاف) با انگیزش کل، انگیزش درونی و بیرونی رابطه مثبت و معناداری وجود داشته است.همچنین مولفه های اعتماد به نفس توانستند 45/7 درصد انگیزش کل را پیش بینی کنند. مطابق با نتایج به دست آمده، باورهای ورزشکاران در قصد و نیت آنها از فعالیت تاثیر می گذارد و باعث تغییر در میزان انگیزش می گردد.

کلیدواژه ها:

انگیزش ورزشی ، اعتماد به نفس ورزشی ، تنیس روی میز ، نظریه خودمختاری