تغییرات الکترومیوگرافی عضلات تنه دانش آموزان پسر دوازده سال، متعاقب حمل کیف با وزن های مختلف

استفاده از تجهیزات غیراستاندارد موجب تغییر شکل عضلات و آسیب های جبران ناپذیر دردانش آموزان خواهد شد. عوارضی نظیر اسکولیوز، افتادگی شانه و لوردوز از عوارض ثانویه حملکیف های سنگین در مدارس است. ارایه دستورالعمل های لازم برای قرار گرفتن پوسچرهایمناسب و استفاده از وسایل و تجهیزاتی که سبب فراهم شدن این امر می گردند مهم تلقیمی شود و مانع از عوارض جسمانی بعدی در دانش آموزان خواهد شد. هدف از این پژوهش،مطالعه تغییرات الکترومیوگرافی (سطح فعالیت الکتریکی) عضلات راست شکمی، بخش فوقانیسینه ای بزرگ، بخش فوقانی ذوزنقه و ارکترو اسپاین دانش آموزان پسر دوازده سال در حملکیف با وزن های 10، 15 و 20 درصد وزن فرد بود. جامعه آماری، دانش آموزان پسر دوازده ساله مقطع راهنمایی شهرستان اهواز و 12 نفر که دست برتر آنها راست بود و از سلامت جسمانیبرخوردار بودند به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده، دستگاهالکترومیوگرافی و سیستم تله متریک بود. نتایج تحلیل فرضیه ها با استفاده از روش آزمون tمستقل نشان داد که در حمل کیف با وزن های مختلف، با افزایش وزن کیف بیشترین سطحفعالیت را به ترتیب بخش فوقانی عضله ذوزنقه، عضله ارکترو اسپاین، بخش فوقانی عضلهسینه ای بزرگ و عضله راست شکمی دارا هستند. این یافته ها پیشنهاد می کند که فشارهایفیزیولوژیکی وابسته به حمل کیف مدرسه بر روی عضلات تنه میتواند با کاهش بار کیف به 10 تا15 درصدوزن بدن دانش آموز، به حداقل برسد.

کلیدواژه ها:

الکترومیوگرافی ، سطح فعالیت الکتریکی ، عضله راست شکمی ، عضله ارکترو اسپاین ، بخش فوقانی عضله ذوزنقه و بخش فوقانی عضله سینه ای بزرگ