استفاده از الگوریتم های ژنتیکی جهت مکان یابی در شبکه های حسگر بی سیم

پیشرفتهای اخیر در شبکه های حسگر بی سیم و کاربردهای گسترده آن د رامور کشاورزی، نظامی و تجاری، سبب توجه بیشتر به این قسم از شبکه ها شده است به منظور معنی دار بودن داده های گره ها و کمک به الگوریتم های مسیریابی ، مکان یابی بحثی اساسی و مهم در عملکرد و مدیریت شبکه حسگر می باشد. اکثر الگوریتم های پیشنهادی برای موقعیت یابی در زمینه مصرف انرژی ناکارآمد هستند این مقاله گزینه ای کارآمد از لحاظ مصرف انرژی را معرفی می کند که سعی دارد موقعیت تمام گره ها را در یک شبکه حسگر به کمک یک زیرمجموعه بسیار کوچکی از گره ها تعیین کند. این تکنیک از یک استراتژی تکاملی استفاده می کند که مستقل از روش بازه ای استفاده شده است جهت تخمین مسافت بین گره ها است که گره های مربوطه را درگیر می کند.

کلیدواژه ها:

شبکه های حسگر ، موقعیت یابی ، استراتژیهای تکاملی