اولویت بندی موانع توسعه مشارکت های عمومی- خصوصی در بخش حمل و نقل ایران با استفاده از روش های MCDM
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 726
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JEMR-2-6_006
تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1397
چکیده مقاله:
مدل های مشارکت عمومی خصوصی با روش های متفاوت بستری را برای تامین خدمات و زیرساخت های عمومی با استفاده از ظرفیت های بخش خصوصی مهیا کرده است. بخش حمل و نقل نیز به عنوان یکی از بخش های زیربنایی برای توسعه اقتصادی در ایران نیازمند استفاده از مدل های مشارکت عمومی- خصوصی است. بدین منظور در این پژوهش، ضمن بررسی ادبیات نظری مشارکت عمومی- خصوصی، ابتدا موانع توسعه مشارکت های این چنینی در بخش حمل و نقل در حوزه های اقتصادی، زیرساختی، قانونی اجتماعی شناسایی شده و سپس با استفاده از روش های AHP، TOPSIS، SAW به عنوان روش های تصمیم گیری چندمعیاره 7 به اولویت بندی وتحلیل اهمیت نسبی این موانع پرداخته شده است. نتایج حاصل از سه تکنیک تصمیم گیری نشان می دهد، مولفه مربوط به محدودیت های بازار سرمایه و دسترسی به تامین مالی، مهم ترین مانع شناخته شده است. با وجود تفاوت جزیی در نتایج روش تاپسیس دررتبه بندی چند مانع آخر، نسبت به دو روش دیگر، با محاسبه ضریب همبستگی رتبه ای (اسپیرمن )، فرض صفر (عدم همبستگی بین نتایج) رد شده و با احتمال 99.75% نتایج حاصل از هر سه مدل مشابه یکدیگر می باشد . نتایج رتبه بندی موانع توسعه مشارکت های عمومی خصوصی در این مطالعه می تواند در سیاست گذاری و تعیین الزامات استفاده از این مدلها در حوزه های حمل ونقل و سایر حوزه های زیرساختی مورد توجه قرار بگیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهدی صادقی شاهدانی
دانشیار دانشگاه امام صادق (ع)
موسی شهبازی غیاثی
ارشناس ارشد اقتصاد، دانشگاه امام صادق (ع)
وحید بیگدلی
کارشناس ارشد اقتصاد، دانشگاه امام صادق (ع)