طراحی ساختمان با بهره گیری از انرژی های تجدیدپذیر مانند دیوار سبز، بام سبز و انرژی زمین گرمایی

دنیای امروز در قالب دانش معماری سبز و معماری محیط زیست در پی کشف دوباره مقوله محیط زیست در قالب بناها و ساختمانهاست. معماری سبز برخاسته از معماری پایدار و توسعه پایدار میباشد که این نیز ناشی از نیاز انسان امروز در برابر پیامدهای سوء جهان صنعتی و مصرفی عصر حاضر است. معماری سبز فرآیندی کهن میباشد، چراکه در بسیاری از تمدنهای باستانی و معماریهای سنتی از جمله معماری سنتی ایران بصورت بنیادین وجود داشته است.ضرورت بکارگیری این معماری بعنوان یک وظیفه برای ساخت بناها در کشور ما روز به روز آشکارتر می شود. از اینرو در این مقاله، پس از آشنایی با معماری سبز و یادآوری اهداف آن، به بررسی اصول بنیادین آن پرداخته و سپس با بیان جایگاه آن در ایران، راهکارهایی جهت توسعه و فعالیت بیشتر در این زمینه ارایه شده است. امروزه در کنارمشکل پایان پذیری سوخت های فسیلی عواملی چون اقتصاد و محیط زیست باعث افزایش استفاده از انرژی های تجدید پذیردرجهت تامین نیازهایی از قبیل سرمایش، گرمایش، تهویه و درنهایت آسایش فضاهای مصنوع شده است. در این بین میتوان به انرژی زمین گرمایی اشاره کرد. استفاده ازاین انرژی در معماری جدید ایران می تواند جایگزین بخشی از نیاز به منابع فسیلی بکاررفته در بخش ساختمان گردد، امری که در نهایت هم باعث کاهش مصرف انرژی در این بخش و هم باعث کاهش آلودگی های ناشی از مصرف سوخت های فسیلی می گردد.

کلیدواژه ها:

معماری سبز ، محیط زیست ، سوخت فسیلی