بررسی مفهوم تاب آوری و نقش تفکر غالب آن در مدیریت اکوسیستم ها

در چند دهه اخیر، تاب آوری سیستم ها که مربوط به توانایی سیستم ها برای مقابله با اختلالات می باشد از موضوعات مهم مطرح شده در پژوهشها بوده است. با وجود گستردگی اینگونه مطالعات، هنوز اتفاق نظری در معنی و مفهوم آن وجود ندارد. در این تحقیق با مرور منابع علمی مرتبط با تاب آوری به تحلیل مقایسه ای رویکردهای مطرح شده در این موضوع پرداخته شده است. بطوری که دو رویکرد کلی برای این مفهوم در نظر گرفته شد و با مقایسه شبهات موجود در هر رویکرد این نتیجه گرفته شد که منظور اصلی از مطرح کردن واژه Resilience که امروزه بیشتر هم مورد استفاده است همان پایداری سیستم ها می باشد که اغلب با واژه غیر جامع برگشت پذیری و یا تاب آوری مطرح می شود. در این مقاله علاوه بر نقدی که بر استفاده از این واژه مطرح شد، تفکر دربرگیرنده ی آن برای بهبود مدیریت اکوسیستمی بررسی شد و نکات و ملزومات یک مدیریت پایدار اکوسیستمی ذکر شد.

کلیدواژه ها:

پایداری ، برگشت پذیری ، آستانه ، اکوسیستم