مدیریت منابع آب سیستان تحت سناریوهای کم آبی

هدف از تحقیق حاضر مدیریت منابع آب سیستان در شرایط کم آبی و خشکسالی می باشد. کم آبی و خشکسالی یکی از پدیده هایی استکه همیشه منطقه سیستان با آن روبرو بوده و این منطقه را تحت تاثیر خود قرار می دهد. . بری انجام تحقیق از روش برنامه ریزی لکزیکوگرافی استفاده شده است. برنامه ریزی لکزیکوگرافیکی یکی از روشهای پیشرفته برنامه ریزی آرمانی می باشد. با توجه به اینکه بیش از 90 درصد مصرف آب در سیستان مربوط به بخش کشاورزی می باشد مدیریت آب این بخش در مواقع کم آبی ضروری و لازم می باشد. نتایج تحقیق نشان داد که در سناریوهای کم شدن آب ورودی به سیستان سطح زیر کشت محصولات کشاورزی 28 درصد باید نسیت به شرایط پایه کمتر شود. در شرایط بهینه مصرف آب نیز 7/56 درصد کاهش پیدا خواهد کرد. همچنین نتایج نشان داد با اجرای طرح 46000 هکتاری و انتقال آب با لوله از مخازن چاه نیمه به اراضی کشاورزی آب در دسترس بخش کشاورزی 3/30 درصد افزایش پیدا خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

مدیریت آب ، برنامه ریزی لکزیکوگرافی ، خشکسالی ، سیستان