بکارگیری فرم های معناگرای نماد و رمز (اعداد، اشکال، رنگ ها)، انعکاس و عناصر طبیعت در فضای معماری برگرفته از حکمت هنر اسلامی در طراحی مجتمع آموزشی

طراحی فضاهای آموزشی باید طوری شکل گیرد که قابلیت هایی در حرکتی اعتلاجویانه برای ن زدیک شدن به خدا ایجاد کند. هدف این پروژه، طراحی مجتمع آموزشی با رویکرد استفاده از فرم های معناگرا برگرفته از حکمت هنر اسلامی می باشد. سوال تحقیق به این صورت است که چگونه می توان از فرم های معناگرا برگرفته از حکمت هنر اسلامی، در طراحی مجتمع آموزشی استفاده کرد روش تحقیق توصیفی پیمایشی از نوع همبستگی می باشد. در این تحقیق ابزارهای معماری معناگرا مبتنی بر اصول فرهنگ اسلامی ایرانی شامل نماد و رمز (اعداد، اشکال، رنگ ها) انعکاس و عناصر طبیعت در فضای معماری مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه ی کلی از این پژوهش با بررسی مواد معماری معناگرا در فضاهای اموزشی به شرح زیر به دست آمد: موارد فیلتر کردن نور، اعداد و اشکال، اهمیت فضای خالی، آب و عناصر طبیعت در فضای معماری، در بیشتر فضاهای اموزشی مورد بررسی استفاده شده اند. موارد شکست و انعکاس ، در بیشتر فضاهای آموزشی مورد بررسی استفاده نشده اند و موارد نور و رنگ، رنگ ها، در فضاهای آموزشی مورد بررسی به صورت یکسان استفاده شده اند. موارد شفافیت سطوح و و آیینه در فضاهای آموزشی مورد بررسی استفاده نشده است.

کلیدواژه ها:

فرم های معنی گرا ، نماد ، رمز ، انعکاس ، و عناصر طبیعت ، طراحی مجتمع آموزشی