اثر افزایش نرخ ارز بر نابرابری درآمد در بخش شهری

نابرابری در توزیع درآمد در جامعه به معنای محرومیت نسبی قشرهایی از مردم در مقایسه با دیگر اقشار جامعه می باشد. توزیع درآمد از آغاز شکل گیری نظریات اقتصادی همواره مورد توجه و علاقه اقتصاددانان و صاحب نظران اقتصادی بوده است. در این پژوهش بر اساس رویکرد الگوسازی کلان به خرد به بررسی اثر افزایش نرخ ارز به عنوان یک سیاست ارزی بر توزیع درآمد بخش شهری پرداخته شد. در این راستا ابتدا از یک الگوی اقتصاد سنجی کلان ساختاری طی دوره 93-1388 جهت بررسی اثرات نرخ ارز روی متغیرهای رابط اقتصاد کلان استفاده شد. سپس از طریق پیوند الگوی کلان با یک مدل خرد داده خانوار به بررسی اثر توزیعی افزایش نرخ ارز پرداخته شد. همچنین در الگوی خرد از اطلاعات درآمد- هزینه خانوار طی دوره 93-1376 استفاده شده است. نتایج نشان داد که افزایش 20 درصدی نرخ ارز ضریب جینی بخش شهری را در کوتاه مدت آنچنان تحت تاثیر قرار نمی دهد، اما با گذشت 4 دوره ضریب جینی را به اندازه 4.37 درصد افزایش داده و نابرابری در توزیع درآمد را افزایش می دهد. همچنین افزایش نرخ ارز موجب افزایش سطح عمومی قیمت ها شده و به دلیل اثر تورمی موجب کاهش ثروت واقعی بخش خصوصی می شو.

کلیدواژه ها:

توزیع درآمد ، نرخ ارز ، ضریب جینی ، بخش شهری