بررسی تغییرات آب و هوا و الگوی رسیدن به دمای پایدار در آینده با استفاده از روشهای شبکه های عصبی مصنوعی در غرب ایران

بدون شک تغییرات آب و هوا نقش بسیار چشمگیری در مهندسی شهر سازی ، معماری و مرمت و سایر دانشهای مهندسی داشته است. یکی از چالشهای مهم در این زمینه عدم دستیابی به روشی برای به دست آوردن میزان تغییرات دما در دهه های آینده میباشد که در نتیجه آن بتوان تاثیر این تغییر دما را بر تاسیسات گرمایشی و سرمایشی ساختمان ها و موارد دیگر موردبررسی قرار داد.در این مقاله با استفاده از روش شبکه های عصبی مصنوعی با در نظر گرفتن ورودیهای عرض جغرافیائی،میزان جذب انرژی خورشیدی متوسط،ارتفاع از سطح دریادر مقابل تنها خروجی دمای هوا،مفدار دما در هر شهر بطور هوشمند محاسبه می شود.روش شبکه های عصبی مصنوعی یک روش بسیار توانمند در دانشهای مهندسی است که با استفاده از داده های اولیه، میتوان شبکه را آموزش داد تا بصورت هوشمند برای سایر داده ها مقدار خروجی را پیش بینی کند.شبکه عصبی مورد استفاده در این مقاله از دو لایه پنهان تشکیل شده است ومقادیر داده های آزمایشی به شبکه توسط اطلاعات مربوط به اقلیمهای مختلف تقریبا مشابه مورد استفاده قرار گرفته و در نهایت تطابق بسیار خوبی از این شبکه برای پیش بینی دما در شهر همدان بعنوان یک نمونه آزمایشی از سال 1352 تا سال 1387 به دست آمد.

کلیدواژه ها:

تغیرات آب وهوایی ، شبکه های عصبی مصنوعی ، پیش بینی دما