مروری بر روش مدیریت بهره برداری تلفیقی از منابع آب سطحی و زیرزمینی

توزیع ناهمگون زمانی و مکانی آب شیرین به لحاظ کمی از یک طرف و همچنین رشد روزافزون جمعیت جهان و به ویژه کشور ما ایران در ده ه های اخیر، تغییر اقلیم و عدم بارش های کافی و به موقع و در نتیجه عدم تامین آب مورد نیاز گیاهان کشت شده، سبب بروز مشکلات روزافزون در تامین منابع آب مورد نیاز مصارف مختلف شده است. یکی از شروط اصلی تامین نیازهای غذایی جمعیت روزافزون جهان دسترسی به کشاورزی پایدار و توسعه آن می باشد. از راهکارهای نوین و موثر در ده ه های اخیر در بحث مدیریت، استفاده تلفیقی از منابع آب های سطحی و زیرزمینی می باشد طوریکه در تمام حالات و شرایط بحرانی بتوان کلیه نیازهای موجود را ارضا نمود.استفاده ترکیبی از تکنیک های بهینه سازی و شبیه سازی یک روش مفید در تعیین استراتژی های مدیریتی و طراحی برای توسعه بهره برداری تلفیقی بهینه از منابع آبهای سطحی و زیرزمینی می باشد.از جمله محاسن روش بهره برداری تلفیقی را می توان به استفاده درازمدت از آب های سطحی، کمتر شدن تلفات تبخیر و تعرق، کمتر شدن حجم مخازن سدها اشاره نمود. در این پژوهش سعی بر آن است به بررسی روش های برداشت تلفیقی که مورد مطالعه قرار گرفته است، پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، بهره برداری تلفیقی ، منابع آب های سطحی و زیرزمینی ، شبیه سازی ، بهینه سازی