استفاده از ضریب پرش در توابع تی با حداقل دوره تناوب قابل محاسبه

رمزهای جریانی دسته ای از الگوریتم های رمز متقارن هستند، که پیام محرمانه را به صورت دنباله ای از بیت ها دریافت کرده و عملیاترمز را با استفاده از تابعی پیچیده بر حسب کلید و IV و ترکیب XOR با دنباله بیت ها انجام می دهند. یکی از اهداف در طراحی رمزهای جریانی، به دست آوردن حداقل دوره تناوب بزرگ بوده که یکی از توابع اولیه استفاده از توابع تی است. از طرفی استفاده ازضریب پرش در طراحی LFSR ها باعث پیچیده تر شدن تحلیل رمزهای جریانی مبتنی بر LFSR ها شده است. در این مقاله سعی شده با استفاده از مفاهیم توابع تی و به کارگیری ضرایب پرش، روش جدیدی برای طراحی توابع اولیه رمزهای جریانی با دوره تناوب بالاارایه شود.

کلیدواژه ها:

توابع تی ، ضریب پرش ، رمزهای جریانی ، دوره تناوب ماکزیمم