بررسی شاخص های شکل دهی به فضاهای سوارکاری

یه طور کلی فضاها و مجموعه های سوارکاری و نگه داری اسب امروزه با توجه به بحث تخصصی و فنی آن شاخص ها و مولفههای زیادی را می طلبد که در شکل گیری آن باید مورد توجه قرار گیرد. و از آنجا که مجموعه های سوارکاری به عنوان یکحرفه ی اقتصادی و یکی از صنعت های پر طرفدار در دنیا مورد توجه علقه مندان به این ورزش قرار گرفته است. کمبود اینشاخص ها به شدت احساس می شود در حالی که در ایران با توجه به داشتن تاریخ کهن و نژاد های اصیل منحصر به خود بهاندازه ی کافی به آن توجه نمی شود و همچنین در استان یزد که به عنوان قطب پرورش اسب های اصیل در ایران شناختهمی شود نیز کمتر مجموعه ای وجود دارد که بر اساس مولفه های لزم جهت سوارکاری طراحی و ساخته شده باشد و به صورتحرفه ای و علمی به این حرفه بپر دازد .یک مجموعه سوارکاری به منظور راه اندازی می باسیت بتواند کلیه نیاز ها و خواستههای یک اسب را از زمان تولد تا بلوغ و نیازهای یک فرد سوارکار از مبتدی تا حرفه ای و همچنین افراد علاقه مند به اسب راپاسخ گفته و در طراحی ها و اجرای فضاها لحاظ گردد و با توجه به نتایج پژوهش و بررسی های انجام شده نکات، شاخص هاو مولفه های مورد نیاز استخراج شده و با استناد به آنها می توان این چنین فضاهایی را طراحی و اجرا کرد. که نتایج شاملبررسی مولفه های اقلیمی، کالبدی و ارتباطی می باشد.

کلیدواژه ها:

طراحی ، معماری ، اسب ، مجموعه سوارکاری ، صنعت اسب