ارزیابی رضایتمندی گروه های کم درآمد شهری از سیاست های تامین مسکن در برنامه پنجم توسعه کشور (مطالعه موردی:شهرجدید پردیس)

تامین مسکن در هر کشور وابستگی زیادی به راهبردها، سیاست ها و انواع طرح ها و برنامه های بالادستی آن دارد. در ایران تامین مسکن همواره یکی از فصول مهم برنامه های پنج ساله کشور بوده و عملکرد برنامه های تامین مسکن، چارچوب حرکت دولت را در جهت پیشبرد سیاست های اقتصادی اجتماعی نشان می دهد. در این میان همواره تامین مسکن اقشار کم درآمد جایگاه ویژه ای در راهبردها و سیاست های اساسی مسکن طی پنج دهه پیشین برنامه ریزی در کشور، داشته است و سیاست های متعددی در این زمینه توسط دولت اعمال شده است. یکی از مهمترین این سیاست ها که در پی رشد سریع جمعیت شهرها در ایران به ویژه پس از انقلاب و تشدید مشکل کمبود مسکن بود، حداث شهرهای جدید در اطراف کلانشهرها بود که موضوع آن در اواخر سال 1360 مطرح گردید. هدف اصلی این ارزیابی رضایتمندی گروه های کم درآمد شهری از سیاست های تامین مسکن در برنامه پنجم توسعه کشور (مطالعه موردی: شهر جدید پردیس). روش این پژوهش توصیفی- تحلیلی و ابزار جمع آوری اطلعات شامل مطالعات اسنادی و پیمایشی از طریق توزیع پرسشنامه و مصاحبه با ساکنان می باشد. جامعه آماری این پژوهش ساکنان مسکن مهر پردیس و حجم نمونه براساس فرمول کوکران 384 نفر برآورده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS20 انجام شد. بر اساس یافته های توصیفی حاصل از آزمون مقایسه میانگین ها و آزمون تی و رگرسیون، بر اساس تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه رضایت سکونتی با متغیرهای (محیط زیست، زیباسازی فضاهای شهری، حمل و نقل، تسهیلات خدماتی، مسکن، امنیت، اقصادی و رضایت سکونتی)، مشاهده شده که میانگین این شاخص ها از میانگین مطلوب پایین تر است در انتها نیز پیشنهاداتی بر اساس یافته های تحقیق جهت بهبود اینگونه طرح ها ارایه گردید.

کلیدواژه ها:

رضایت مندی ، گروه های کم درآمد شهری ، سیاست های تامین مسکن ، پردیس