اثربخشی آموزش تاب آوری بر بهزیستی روانشناختی زنان شاغل در بیمارستان تامین اجتماعی(غرضی) اصفهان در سال 1396

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش تاب آوری بر بهزیستی روانشناختی زنان شاغل در بیمارستان تامین اجتماعی(غرضی) اصفهان در سال 1396 بود. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. در این پژوهش از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. بدین منظور از بین جامعه آماری موردنظر که کلیه زنان شاغل در بخش های درمانی و یا اداری بیمارستان تامین اجتماعی(غرضی) اصفهان در بهار و تابستان سال 1396 بودند، تعداد 30 نفر بهصورت تصادفی و بر اساس معیارهای ورود و خروج پژوهش انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزارهای مورداستفاده در پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف. شرکت کنندگان در گروه آزمایش طی 8 جلسه 2 ساعته، تحت آموزش های گروهی تاب آوری بر اساس برنامه هندرسون و میلستین، کروتز و انستیتوی پژوهش قرار گرفتند. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش گروهی تاب آوری موجب افزایش بهزیستی روانشناختی و مولفه های آن استقلال، تسلط بر محیط، رشد شخصی، ارتباط مثبت با دیگران، هدفمندی در زندگی، پذیرش خود در زنان شاغل در بیمارستان تامین اجتماعی(غرضی) اصفهان در گروه آزمایش در مرحله پسآزمون شده است و این تغییرات ازنظر آماری معنادار هستند P<0/01 لذا میتوان از این روش بهعنوان یک روش مداخله ای و درمانی برای زنان شاغل استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، بهزیستی روان شناختی ، زنان شاغل