بررسی تاثیر آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان در رضایتمندی تحصیلی دانش آموزان پایه ششم مدارس ابتدایی

هدف از اجرای این تحقیق بررسی بررسی تاثیر آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان در رضایتمندی تحصیلی دانش آموزان پایه ششم مدارس ابتدایی ناحیه 4 کرج بود. پژوهش حاضر کاربردی و از نوع نیمه تجربی و طرح تحقیق پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل است. جامعه مورد مطالعه پژوهش حاضر تمامی دانش آموزان مدارس مقطع ابتدایی شهر کرج در پایه ششم که 7865 نفر بودند و میزان نمونه آماری نیز بر اساس فرمول کوکران 369 نفر به دست آمد. سپس از میان نمونه آماری مورد مطالعه تعداد 60 نفر به صورت کاملا تصادفی انتخاب و به دو گروه 30 نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند که از این تعداد هر گروه شامل 15 نفر پسر و دختر بودند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه رضایت تحصیلی ترک زاده و محترم (1393) بود. پایایی پرسشنامه از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ 0/83 به دست آمد. در تحلیل آماری این پژوهش از آزمون کلوموگروف- اسمیرنوف جهت بررسی مفروضه طبیعی بودن داده ها و در نهایت، سوال های تحقیق با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی، میانگین، درصد و تحلیل کوواریانس با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفتند .(P<=0/05) یافته ها: حاکی از آن است که آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان بر رضایتمندی تحصیلی و مولفه های آن رضایت از تحصیل، رضایت از معلمان، رضایت از همکلاسی، رضایت از ارتقا و پیشرفت تحصیلی، رضایت از ارزیابی پیشرفت تحصیلی و رضایت از محیط تحصیل تاثیر معناداری دارد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده می توان گفت که آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان می تواند بر رضایتمندی و مولفه های آن (رضایت از تحصیل، رضایت از معلمان، رضایت از همکلاسی، رضایت از ارتقا و پیشرفت تحصیلی، رضایت از ارزیابی پیشرفت تحصیلی، رضایت از محیط تحصیل) تاثیر معناداری داشته که در نتیجه ایجاد این رضایتمندی؛ انگیزش و حس خودکارآمدی بیشتری در دانش آموزان برای تحصیل ایجاد گردیده و به تبع آن بر یادگیری و عملکرد تحصیلی آن ها تاثیر مثبت و بسزایی ایجاد خواهد کرد و منجر به پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می گردد.

کلیدواژه ها:

یادگیری خودگردان ، رضایتمندی تحصیلی ، مقطع ابتدایی