بررسی تاثیر توسعه مالی بر بهره وری جزیی نیروی کار در زیربخش های صنعت ایران

یکی از چالش ها و مشکلات اساسی کشورهای درحال توسعه که در کنار کمیابی و محدودیت منابع اهمیت مضاعفی پیدا کرده است. پایین بودن سطح بهره وری عوامل تولید آنها است. افزایش بهره وری عوامل تولید یکی از اهداف کلان برنامه ریزان اقتصادی کشور در طول سالیان گذشته بوده است. از سوی دیگر اهمیت سیستم مالی و تدثیر آن بر اجزاء سیستم اقتصادی همواره مورد مناقشه اقتصاددانان بوده است. سهم بخش مالی از کل اقتصاد در طول دهه های گذشته افزایش قابل توجی داشته و نگرانی از رخداد بحران های مالی محتمل اختلاف نظرهایی را در مورد نقش و تاثیر توسعه مالی بر رشد اقتصادی و بهره وری بوجود آورده است. با درنظر گرفتن این مسیله، هدف این تحقیق بررسی تدثیر توسعه مالی بر بهره وری جزیی نیروی کار زیربخش های بخش صنعت ایران می باشد. داده های پنلی بدست آمده از سرشماری کارگاه های 10 نفر کارکن و بیشتر مرکز آمار ایران برای 22 زیربخش صنعت بر اساس کدهای ISIC در دوره زمانی سال های 1379 تا 1392 برای تخمین مدل و آزمون فرضیه ها مورد استفاده قرار گرفتند. دو شاخص نسبت اعتبارات اعطایی به بخش خصوصی به GDP و نسبت بدهی های نقدی به GDP نیز بعنوان شاخص های توسعه مالی بکار رفته اند. بر اساس نتایج تخمین به روش اقتصاد سنجی داده های پنلی فرضیه تحقیق مبنی بر تاثیر مثبت توسعه مالی بر بهره وری جزیی نیروی کار در طول دوره تحقیق مورد تایید قرار گرفت. بر اساس نتایج فرعی متغیر سرمایه انسانی تاثیر مثبت و متغیرهای تورم و رجه بازبودن اقتصاد بعنوان متغیرهای کنترل تاثیر منفی بر بهره وری جزیی نیروی کار زیربخش های بخش صنعت ایران داشته اند.

کلیدواژه ها:

توسعه مالی ، بهره وری جزیی نیروی کار ، زیربخش های بخش صنعت ایران ، پنل دیتا