شناسایی آلاینده ها در خاک های آلوده به ترکیبات نفتی و اقدامات اصلاحی مطالعه موردی منطقه لرستان

مقدمه: آلودگی خاک و منابع آب زیرزمینی با آلاینده های مختلف از جمله هیدروکربن های نفتی، آثار منفی زیست محیطی متنوعی بر خاک و محیط به دنبال دارد. این پژوهش با توجه به بروز برخی آلودگی های نفتی عمقی و سطحی با هدف بررسی نوع و رفتار آلاینده ها، ویژگی ها و ارزیابی زیست محیطی، سنجش برخی شاخص های مهم آلودگی نفتی و روش های مناسب پاکسازی خاک آلوده انجام شده است. روش کار: ارزیابی ریسک آلودگی خاک به آلاینده های نفتی با روش FMEA و محاسبه RPN انجام شده و ارایه اقدامات با هدف کاهش آلودگی خاک انجام شده و سپس ارزیابی اقدامات اصلاحی با روش FMEA و محاسبه RPN نشان دهنده اهمیت و قدرت اقدام اصلاحی خواهد بود. نتایج: بعد از شناسایی ترکیبات موجود در خاک الوده و اقدام اصلاحی بیشترین کاهش مخاطرات مربوط به استافتلین و فلورنتین می باشد. میزان ارزیابی تاثیر استفاده از روش های زیستی جهت کاهش الاینده های نفتی خاک را نشان می دهد که روش افزایش بار میکروبی و روش گیاه پالایی از موثرترین روش ها جهت کاهش مخاطرات زیست محیطی الودگی نفتی خاک می باشد. بحث و نتیجه گیری:. نتایج شناسایی حاصل از تاثیر برهم کنشی روش های مختلف حذف آلاینده ها بر نوع آلاینده و روش های کنترل ریسک آلاینده دارد. که نشان می دهد بر هم کنش روش های مختلف ریسک آلاینده های نفتی به خاک را به سرعت کاهش می بابد. پیچیدگی مواجهه با آلاینده های نفتی خاک نشان دهنده تاثیر روش های مختلف زیستی و فیزیکی بر کاهش ریسک کاهش آلاینده نفتی دی کلرو بنزن و دی کلرو آمین بر مواد دیگر است.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ریسک ، آلودگی نفتی ، آلاینده های نفتی ، FMEA