بررسی تزریق نانو کامپوزیت پلیمری در ازدیاد برداشت مخازن نفتی

در این مطالعه به بررسی تزریق نانوپلیمر به نمونه های کربناته مخازن نفتی پرداخته شد. نانوذرات از طریق عامل شبکه کننده با پلیمر واکنش داده شد. ژل پلیمر در غلظت های مختلف ساخته شد. بررسی های خاصیت ژلی با استفاده از آزمون بطری صورت گرفت. استفاده از نانوذرات سیلیکا منجر به بهبود خاصیت آبدوستی در بستر مخازن شد و از طرفی پلیمر حساس به دما نیز باعث نفوذ نانوذرات در لایههای کم تراوا خواهد شد. بنابراین میتوان با استفاده همزمان از این مواد، افزایش بازده در ازدیاد برداشت نفت را انتظار داشت. در مخازن ایران، عملا استفاده از پلیمرهای معمولی بی تاثیر خواهد بود چرا که این پلیمرها در دما و شوری بالا خاصیت خود را از دست میدهند و ویسکوزیته آنها به شدت کاهش می یابد. این در حالی است که در این طرح، کوپلیمری طراحی شده که در این شرایط نه تنها خاصیت خود را از دست نمی دهد، بلکه ویسکوزیته آن بیشتر نیز میشود. از طرفی نفوذ نانوذرات سیلیکا به درون شبکه این کوپلیمر، باعث استحکام بیشتر شبکه و مقاومت بیشتر پلیمر در دما و شوری های بالاتر می شود.

کلیدواژه ها:

نانو پلیمر ، ازدیاد برداشت