ارزیابی سیستم I C F ( قالب های عایق ماندگار) به عنوان ابزار غیر فعال برای صرفه جویی در مصرف انرژی ساختمان

سیستم I.C.F مخفف عبارت Insulating Concrete Formwork می باشد که یک نوع سیستم ساخت و ساز مرکب از بتن مسلح و پنل های پلی استایرن E.P.S است که در آن بتن مسلح بعنوان عضو باربر و پنل های پلی استایرن بعنوان قالب بتن و عایق حرارتی و صوتی عمل می کنند. این نوع سیستم در دهه 1950-1960 در آلمان ابداع گشت و با سرعتی چشمگیر در آمریکای شمالی به عنوان یک ساختار پایه ای پیشرفت کرد. این نوع سیستم با روش های متفاوت و مختلفی طراحی و ساخته می شود که همگی شامل دو لایه فوم عایق که معمولا از جنس E.P.S است، با فواصل متفاوت به موازات هم قرار می گیرند و پس از بتن ریزی به قسمتی از دیوار تبدیل می گردند که این دو لایه بوسیله عناصر مسلح کننده که در بین این دو لایه نصب می شوند، به یکدیگر متصل می گردند. قطعات اتصال دهنده اغلب از جنس پلاستیک یا تسمه هایی از ورق گالوانیزه هستند. عمدتا قالب ها از جنس پلی استایرن منبسط شده می باشد اما از مصالح دیگری از جمله کامپوزیت پلی استایرن، سیمان یا فوم پلی یورتان نیز استفاده می شود. مهمترین اهداف بکار بردن این روش عبارتند از: افزایش کیفیت و سرعت ساختمان سازی و کاهش هزینه های آن که نتایج آن را بدین شرح می توان برشمرد : مقاوم سازی و استحکام ساختمان، سبک سازی، کاهش ضایعات مصالح، مصرف بهینه انرژی؛ مهمترین ویژگی ها و مزایای این سیستم عبارتند از : عایق حرارتی، برودتی و صوتی، مطابقت با مقررات و ضوابط ملی ساختمان ( مبحث نهم و ...) ، امکان تلفیق و ترکیب با سایر سیستم های ساخت و ساز، حمل و نقل و جابجایی آسان و امکان اجرای سریع، انعطاف پذیری در طراحی و ایجاد فرم های متنوع، کاهش اتلاف مصالح، افزایش مقاومت، استحکام و دوام ساختمان، محافظت ساختمان در برابر شرایط محیطی، کاهش وزن ساختمان، امکان عبور و نصب تاسیسات از داخل دیوار و سقف. نتایج مطالعات صورت گرفته از پروژه های انجام شده در نقاط مختلف ایران ( اقلیم های متفاوت) نشان می دهد که بیش از 57 % انرژی مصرفی ساختمان ذخیره می شود.

کلیدواژه ها:

سیستم icf (قالب های عایق ماندگار) ، کاهش مصرف انرژی ساختمان ، عایق حرارتی