آواشناسی آکوستیک در گذر زمان

آواشناسی مطالعه صداهای گفتار است ومطالعه تولید ،ذات فیزیکی و درک صداها.بنابراین، آواشناسی شامل سه بخش می شود: 1-آواشناسی تولیدی 2-آواشناسی آکوستیک و 3-آواشناسی شنیداری. آواشناسی آکوستیک یکی از شاخه های آواشناسی است و به بررسی مختصات فیزیکی امواج گفتار می پردازد. آواشناسی آکوستیک نه تنها برای زبانشناسان کهبرای محققان سایر رشته ها از جمله رشته های هنری (موسیقی) نیز جالب توجه بوده و محققان را به بررسی و کنکاش بیشتر در این حوزه وا می دارد. در بحث در باره آواشناسی تولیدی باید با ساختمان دستگاه گفتاری انسان آشنا باشیم که از این منظر ،آواشناسی با زیست شناسی و پزشکی ارتباط می یابد.در آواشناسی آکوستیک که بررسی امواج صوتی است، با فیزیک و ریاضی مرتبط می شویم و در آواشناسی شنیداری در حیطه زیست شناسی، پزشکی، روان شناسی، عصب شناسی و... وارد می شویم. به آواشناسی آکوستیک کمتر پرداخته شده است و به نظر می رسد دلیل آن کمتر ملموس بودن این شاخه است .این تحقیق به بررسی تاریخچه آواشناسی آکوستیک می پردازد که پس از تحقیق و بررسی دریافتیم آواشناسی آکوستیک از شاخه هایی است که تاریخی کهن دارد که امروزه تا حد زیادی قابل لمس و رویت شده است و پیشرفت های چشم گیری نیز کرده است.

کلیدواژه ها:

آواشناسی ، آواشناسی آکوستیک ، زبانشناسی ، تاریخچه