جایگاه معلم از دیدگاه اسلام و روایات دینی

وقتی در فرهنگ لغت های مختلف به دنبال واژه ی معلم میگردیم تعریف، وظیفه، نقش و جایگاه او در این جمله خلاصه می شود: فردی با معلومات نسبی در مورد موضوع یا موضوعاتی خاص، که دانسته های خود را به فرد یا افراد دیگری که در اصلاح شاگردیا دانش آموز گفته می شود، منتقل می نماید. اما همین عبارت کوتاه برای توصیف معلم کافیست مسلما نه. زبان قاصر است ازتوصیف معلم و در سطر نمیگنجد بیان کردن جایگاهش. مقام معلم مقام والایی است، مقامی است که بالاتر از مقام معلم نیست و چنین است که وارثان انبیاء شمرده می شوند. چنانچه امام صادق (ع) فرموده اند: (ان العلما ورثه الانبیاء) یعنی دانشمندان وارثان پیامبرانند قرآن کریم به عنوان چراغ پر فروغ و سراج وهاج که کامل ترین برنامه و قوانین را برای سعادت بشر دارد در آیات نورانیش مکتب تعلیم و تربیت اسلامی را به زیبایی هرچه تمام ترسیم نموده است و خداوند را به عنوان اولین معلم بشر معرفی نموده که به پیامبرش در آغاز بعثت فرمود: (اقراء باسم ربک الذی خلق، خلق الانسان من علق، اقراء و ربک الاکرم الذی علم بالقلم علم الانسان مالم یعلم) (سوره علق) و اینچنین مکتب تعلیم و تربیت اسلامی به عنوان مکتبی ممتاز، مستقل و با مبانی و اصول مشخص پدیدار گردید که در این مکتب علم و دانش، معلم و متعلم (شاگرد و مربی) و مدرسه و مکتب خانه از جایگاه بسیار ارزشمند و رفیعی برخور دار است (مطهری، 1378).