تحلیل راهبردی و مدیریت بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری از منظر برنامه ریزی شهری مورد مطالعه: منطقه 19 تهران

اغلب شهرهای مهم و تاریخی ایران ، به سبب نوع اقلیم و به خصوص نوع مصالح استفاده شده و به علت عدم رعایت اصول و استاندارهای طراحی شهری و شهرسازی، با پدیده بافتهای فرسوده مواجهاند. هرگونه برنامهریزی و اقدام در بافتهای فرسوده شهری، به دلیل خصوصیات متمایز اقتصادی، اجتماعی، کالبدی، حقوقی و زیست محیطی این پهنه هادق6ت،و ظرافت خاص خود را میطلبد، بنابراین برنامهریزی و مشارکت پایدار مردمی در این خصوص اهمیت ویژهای دارد. از طرفی، بهسازی و نوسازی این بافتها، دغدغه های اساسی موردتوجهمدیران و برنامهریزان شهری در سطوح ومل6ی محلی است و چالشی اساسی فراروی توسعه پایدار شهری به حساب می آید. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر تحلیل راهبردی و مدیریت بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده شهری از منظر برنامه ریزی شهری در منطقه19 شهر تهران با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی و با بهره گیری از مدل SWOT می باشد. برای رسیدن به این هدف ابتدا فهرستی از مهمترین نقاط قوت، ضعف، تهدیدها و فرصت های فراروی بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده منطقه 19 تهران شناسایی شد و سپس به هریک از عوامل رتبه و ضریب اهمیت داده شد و در انتها با سنجش اهمیت هریک از عوامل اولویت دارترین راهبردهای بهسازی و نوسازی بافت فرسوده منطقه19 تهران در قالب مدل swot شناسایی و ارایه شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که مشکل بافت فرسوده این منطقه بیشتر به مسایل اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی باز می گردد، لذا می توان با اجرای استراتژی های حاصل از این پژوهش و مشارکتی کردن آنها زمینه توسعه، بهسازی و نوسازی این محدوده را فراهم و استراتژیک بافتهای فرسوده شهری این منطقه را شناسایی کرد.

کلیدواژه ها:

بهسازی و نوسازی ، بافت فرسوده شهری ، مدلswot ، منطقه19 تهران