بررسی تاثیر خشکسالی بر مراتع

خشکسالی جزیی جدایی ناپذیر از اقلیم هر منطقه هست که فراوانی و شدت وقوع آن در مناطق خشک و نیمه خشک بیشتر است. مراتع کشور با وسعتی حدود 90 میلیون هکتار عمدتا در مناطق خشک و نیمه خشک قرار دارند و بخش قابل توجهی از بهره برداران و دام هایشان از این مراتع بهره برداری می کنند، که بدیهی است هرگونه خسارتی که به مراتع وارد شود ناگزیر به این بهره برداران نیز متقل خواهد شد. در سال های اخیر به دلیل عدم بهره برداری صحیح، روند گرایش مراتع نگران کننده است که این روند با وقوع خشکسالی شدید وطولانی وخیم تر شده است. شاید ذکر این نکته لازم باشد که مدیریت خشکسالی جیزی نیست مگر مدیریت صحیح شرایط نرمال. در دوره خشکسالی علاوه بر کاهش کمیت گیاهان از کیفیت آنها نیز کاسته می شود و این مسیله باعث کم شدن ذخیره غذایی آنها به واسطه عدم رشد مناسب و کاهش خوشخوراکی و ارزش غذایی به علت خشبی بودن و خشک شدن می شود. در دوره خشکسالی رقابت برای جذب آب افزایش یافته و گیاهان با سیستم جذب آب ضعیف تر به سرعت از سطح مرتع حذف می شوند و چنانچه اگر در این دوره چرای دام متعادل با ظرفیت تولید نباشد در اثر فشار ناشی از چرای مفرط و زودرس گیاهان خوشخوراک و کلاس یک به سرعت از سطح مراتع حذف و یکساله های مهاجم و کلاس سه سطح مراتع را اشغال می نمایند و فرصت زادآوری را به گیاهان مرغوب نخواهد داد. بنابراین ترکیب گیاهی مرتع تغییر کرده و گیاهان نامرغوب و غیر خوشخوراک جایگزین گیاهان خوشخوراک می شوند. در این مقاله به بررسی تاثیر خشکسالی بر مراتع پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، مراتع ، مدیریت خشکسالی ، کاهش خوشخوراکی ، فرصت زادآوری