بررسی نقش پتانسیل ها و قابلیت های مدیریتی کشاورزان به عنوان یک عامل مولد و موفقیت در بهبود عملکرد کشاورزی

عملیات کشاورزی که تحت شرایط محیطی واقتصادی- اجتماعی متفاوتی انجام می شوند اغلب تفاوت های قابل توجهی در تولیدمحصولات آن ها و همچنین نتایج اقتصادی حاصل از آن ها مشاهده می گردد. چنین تفاوت هایی اغلب به عوامل بیولوژیکی، سطح تخصص کشاورز، اندازه مزارع، و عملیات به کار گرفته شده برای تولید و غیره مربوط می شوند. می توان تفاوت در نتایج به دست آمده (تفاوت در میزان تولید یک مزرعه) را تا حد زیادی با تغییرات و متنوع بودن ظرفیت های مدیریت کشاورزی در میان کشاورزان توضیح داد. ظرفیت های مدیریت می تواند به عنوان داشتن ویژگی های شخصی متناسب و توانایی کشاورزان (مدیران) و برای مقابله با مشکلات خاص و استفاده از فرصت ها در زمان مناسب و به شکل مناسب تعریف شود. با تغییراتی که در تولید کشاورزی مدرن اتفاق می افتد، حفظ مزایای رقابتی دشوارتر می شود، در نتیجه کشاورزان به طور مداوم با شرایط مورد نیاز برای ظرفیت های مدیریتی خاص مواجه می شوند که آن ها را قادر می سازد تا از شرایط موجود بهترین مسیر را انتخاب کرده و بهترین عملیات تولید را اجرا و پیاده سازی کنند. از آن جایی که قابلیت ها و ظرفیت های مدیریتی به ندرت به شکل صریح و تعریف و تعیین می شوند، هدف این مطالعه، ارایه یک بررسی از تحقیقات قبلی در این زمینه می باشد در حالی که اهمیت این مسایل را برجسته تر می کند.

کلیدواژه ها:

ظرفیت های مدیریتی ، کشاورز ، تولید کشاورزی