آسیب شناسی لرزه ای ساختمان های خشتی روستایی

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 608

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ENGIN02_036

تاریخ نمایه سازی: 13 مهر 1397

چکیده مقاله:

ساختمان های خشتی بخش قابل توجهی از مسکن روستایی مناطق گرم و خشک ایران را تشکیل میدهند. این بناها عمدتا بدونرعایت اصول سازهای و به شکل نا ایمن توسط نیروهای بومی احداث می شوند. از آنجایی که ایران بر روی کمربند لرزه خیز جهانقرار گرفته و جز مناطق دارای ریسک بالای رخداد زلزله است بنابراین اینگونه ساختمان ها به شدت در خطر آسیب و ویرانی قراردارند؛ که در سالهای نه چندان دور نیز در مناطقی همچون طبس، بم و... ویرانیهای این چنینی اتفاق افتاده است. جدا از مسیلهاهمیت حفظ جان انسانها در خلال زمین لرزه ها، مسکن بومی اقلیم های مختلف ایران جزیی از سنتهای معماری کشور در استفاده ازمصالح بوم آورد بوده و نیاز به حفاظت و ماندگاری دارد؛ بنابراین هدف پژوهش مطالعه نقاط ضعف سازهای این ساختمانها و آسیب-های محتمل آنها در هنگام زلزله است تا از طریق آن بتوان به ساخت اصولی تر و همچنین مقاوم سازی و مرمت ابنیه خشتی روستایییاری رساند. روش پژوهش و شیوه گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی خواهد بود.به طور کلی تمامی نارسایی های لرزه ای ساختمانهای خشتی از سه عامل کیفیت مصالح، نحوه اجرا و رفتار محل قرارگیری ساختمان(سایت) تاثیر می پذیرند. همچنین مهمترین نقاط ضعف سازهای در ابنیه خشتی روستایی شامل فقدان تمهیدات مناسب در اتصالاجزای باربر ساختمان، عدم کاربرد کرسی چینی و شالوده، بی توجهی به کنترل رانش تاق ها و کیفیت پایین اجرای اجزای مختلفساختمان، قرارگیری بنا بر بستری نامناسب و پیچیدگی و عدم تقارن ساختمان است؛ که باعث رخداد ترک و شکست در بین عناصرباربر ساختمان، شکست و فروریزش خارج از صفحه دیوارها، شکست و فروریزش تاق، شکست و ترک اطراف بازشوها، شکستداخل صفحه دیوارها و آسیب هایی در ارتباط با اعضای جانبی ساختمان همچون دودکش و بادگیر می گردند.

کلیدواژه ها:

مسکن روستایی ، ابنیه خشتی ، زلزله ، مرمت ، آسیب شناسی لرزه ای

نویسندگان

وحید ذات اکرم

کارشناس مهندسی عمران. کارشناسی ارشد مرمت و احیای بناها و بافتهای تاریخی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی