باغ های اجتماعی به مثابه تجربه متفاوت از فضاهای سبز شهری

باغ های اجتماعی به فضاهای سبز عمومی اطلاق می شود که توسط گروه های جامعه مردمی مدیریت می شوند.در سال 1890 میلادی، اصلاح گرایان اجتماعی، جنبشی را با عنوان باغ های اجتماعی آغاز کردند که در آنقطعه زمین های خالی بین بلوک های شهری، تبدیل به جایی برای کشاورزی، گل کاری و فعالیت جمعی بود کهدر اختیار کارگران بیکار و ساکنان آن منطقه شهری قرار گرفت. این رویکرد در سال های بعد ادامه پیدا کرد وامروزه به یکی از پرکاربردترین فضاهای باز شهری تبدیل شده است. این مطالعه به بررسی ابعاد باغ های اجتماعیاز دو دیدگاه می پردازد؛ مقایسه تطبیقی ادراک افراد از پارک های شهری و باغ های اجتماعی و چگونگی تاثیرباغ های اجتماعی بر سلامت ذهن و جسم کاربران و شهروندان . باتوجه به اینکه در ایران، مجتمع های مسکونیمتعددی در حال شکل گیری است و این مجتمع ها دارای فضاهای باز و قابلیت تبدیل به فضاهای سبز دارند. اینجنبش به عنوان راه کاری برای افزایش ارتباط ساکنین با فضاهای سبز مطالعه شده است و در انتها به صورتراه کاری برای طراحی پیشنهاد می شود. این مقاله از انواع مقالات توصیفی تحلیلی است؛ اطلاعات با روشکتابخانه ای از میان منابع مکتوب پیشینه موضوعی جمع آوری شده و سپس ابعاد مفهومی آن تحلیل شده است.نتایج نشان می دهد باغ های اجتماعی مفهوم متفاوتی نسبت به پارک های شهری برای افراد دارند، فعالیت هایجسمی و گروهی در باغ ها بیشتر بوده؛ مشارکت اجتماعی، تقویت تعاملات اجتماعی عاملی برای ترجیح افراددر استفاده از آن بویژه افراد در سنین میانسالی داشته است.

کلیدواژه ها:

باغهای اجتماعی ، پارک های شهری ، تعاملات اجتماعی ، سلامت ذهن و جسم