بررسی تغییرات مکانی کیفیت آب در محیط GIS با استفاده از روش زمین آمار و شبکه های عصبی مصنوعی( مطالعه موردی:حوضه آبخیز مند)

کیفیت آب زیر زمینی برای انجام عملیات کشاورزی در مناطق مختلف از جمله مناطق خشک و نیمه خشک بسیار ضروری می باشد. بنابراین بررسی کیفیت آب و پهنه بندی آن در مدیریت اراضی امری مهم می باشد . با توجه به اهمیت موضوع در این مطالعه پهنه بندی کیفیت آب زیر زمینی با استفاده از مدل های زمین آمار محیط GIS در شمال غربی حوضه آبخیز مند مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور پارامترهای سختی کل ( (TH، پتاسیم، سدیم، کلسیم، سولفات، کلر، بیکربنات، PH، مواد جامد محلول در آب (TDS) و هدایت الکتریکی (EC) برای 63 حلقه چاه مورد بررسی قرار گرفت. از روش های زمین آمار (عکس مجذور فاصله (IDW) و کریجینگ) و شبکه های عصبی مصنوعی MLP) و (RBF برای پیش بینی هر یک از پارامترها استفاده شد. به منظور انتخاب بهترین مدل و تهیه نقشه پهنه بندی، مقادیر RMSE هر یک از مدل ها با هم مقایسه شد. سپس نقشه پهنه بندی برای هر یک از فاکتورها در محیط GIS تهیه شد. در نهایت با همپوشانی هر یک از نقشه های پهنه بندی با روش وزنی، نقشه کیفیت آب زیر زمینی منطقه مورد مطالعه تهیه شد. نتایج نشان داد که بهترین مدل برای پیش بینی همه فاکتورهای موثر در کیفیت آب زیر زمینی روش زمین آمار (کریجینگ) می باشد. همچنین مرکز، شرق و جنوب شرق منطقه مورد مطالعه نسبت به شمال آن دارای کیفیت آب بهتری می باشد و نیاز مطالعه نیاز به مدیریت بیشتر دارد.