پتانسیل مواد لیگنوسلولزی در ساخت آیروژل

امروزه به دلیل صنعتی شدن هرچه بیشتر جوامع، آلاینده های زیست محیطی گسترش بیشتری یافته است. از این حیث تمامی جوامع به دنبال یافتن راه حلی برای این معذل جهانی هستند. به طور مثال چندین روش برای حذف و تیمار نفت و ترکیبات آلی سمی از آب مانند استفاده از جاذب های فیزیکی و شیمیایی شناخته شده است. یکی از این جاذب ها آیروژل ها هستند. آیروژل ها موادی با حفره های نانومتری، چگالی پایین، منافذ زیاد (تخلخل بالا) و مساحت داخلی بالا هستند. این ویژگی ها باعث ایجاد خصوصیات استثنایی و منحصر به فرد مانند هدایت گرمایی پایین، سرعت صوت پایین و عملکرد به عنوان عایق صوتی و همچنین گذردهی نوری بالا می شود. لذا آیروژل ها نانو موادی هستند که پتانسیل زیادی برای کاربردهای مختلف دارنداخیرا. ساخت آیروژلها از مواد لیگنوسلولزی با موفقیت زیادی همراه بوده است. به طور مثال محققان موفق به ساخت آیروژلهای از کاغذهای بازیافتی به عنوان منبع زیست تخریب پذیر برای تولید این جاذب های زیستی دست یافته اند. پیش بینی شده است که تولید جهانی کاغذ باطله تا سال 2020 بالغ بر 500 میلیون تن برسد؛ ازاینرو استفاده از این پسماندهای انبوه در مسیرهای کاربردی، علاوه بر اثرات مثبت زیست محیطی، نیازهای صنعت در بخشهای متفاوت را نیز رفع میکند. این جاذب زیستی علیرغم وزن بسیار کم میتواند مقادیر زیادی از ترکیبات آلی و روغن را جذب خود کند. . جاذب های سلولزی که با پوششهایی مناسب اصلاح می شوند، مقرون به صرفه و سازگار با محیط زیست بوده و دارای چرخه بازسازی هستند.

کلیدواژه ها:

نانو مواد ، آیروژل ، زیست تخریب پذیر ، کاغذ باطله