بررسی فقهی آیات حجاب (وجوب و عدم وجوب پوشش وجه و کفین)

در آیاتی از قرآن کریم مانند آیه 31 نور و آیه 59 سوره احزاب بر وجوب حجاب تاکید شده که هر چند اجمالا و تا حدودیکیفیت پوشش را بیان کرده ، اما صریحا حدود حجاب از آن ها به دست نمی آید. بنابراین باید به سراغ روایات معتبر تفسیری اینآیات رفت تا مراد آیات فهمیده شود و چون روایات متعددی بیان شده و خود موجب اختلاف نظر در برداشت از آیات برحدود پوشش شده و به خصوص پوشش وجه و کفین محل بحث قرار گرفته، عده ای از فقها با استدلال به آیات مذکور قایلبه وجوب پوشش وجه و کفین می باشند از جمله به حکم آیه 31 سوره نور که می فرماید: ولا یبدین زینتهن الا لبعولتهن ... وجه وکفین را جزء زینت محسوب کرده که نباید برای غیر همسر و محارم آشکار شود و نیز به حکم آیه 59 سوره احزاب کهامر به پوشش جلباب کرده که باید تمام بدن زن از جمله وجه و کفین را بپوشاند و عده ای دیگر از فقها با استدلال به همینآیات به گونه ای دیگر بر عدم وجوب پوشش وجه و کفین حکم می دهند و بیان می دارند: در آیه 31 سوره نور: ولا یبدین زینتهن الا ما ظهر منها تخصیص خورده و بنابر روایات مفسره در ذیل آیه وجه و کفین زینت ظاهره و مستثنی است که جایز است آشکار شود و امر پوشش جلباب نیز دلیل بر وجوب پوشش وجه و کفین نیست زیرا در معنای جلباب پوشش وجه بیاننشده است. استدلال هر دو دسته از فقها دقیق است و به تفصیل بیان می شود اما ب هنظر می رسد ادله قایلین به عدم وجوبپوشش وجه و کفین از اتقان بیشتری برخوردار است.

کلیدواژه ها:

حجاب ، زینت ، زینت ظاهره ، خمار ، جلباب