رابطه عدم تحمل بلاتکلیفی و باورهای فراشناختی با نگرانی در جمعیت دانشجویی

هدف از انجام پژوهش بررسی رابطه عدم تحمل بلاتکلیفی و باورهای فراشناختی و نگرانی دانشجویان بود. روش پژوهش از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه دانشجویان رشته روانشناسی در دانشگاه ملی شهرستان ملایر در سال تحصیلی 96-1395 به تعداد 130 نفر بود که از بین آنها 100 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری این پژوهش عبارت است از پرسشنامه های نگرانی ایالت پنسیلوانیا (مه یر، 1990)، عدم تحمل بلاتکلیفی (فریستون و همکاران، 1994)، باورهای فراشناختی (ولز 2004). داده ها با استفاده از آزمون رگرسیون همزمان و همبستگی پیرسون تحلیل شدند. نتایج حاکی از آن است که نگرانی در دانشجویان نمی تواند به طور معناداری بر اساس عدم تحمل بلاتکلیفی و باورهای فراشناختی پیش بینی شود. نتایج نشان داد باورهای مثبت درباره ی نگرانی از ابعاد باورهای فراشناختی با نگرانی در دانشجویان رابطه مثبت و مع نی داری دارد. همچنین کنترل ناپذیری/ خطر از ابعاد باورهای فراشناختی با نگرانی در دانشجویان رابطه مثبت و معنی داری دارد. افزایش برخی از مولفه های باورهای فراشناختی چون باورهای مثبت درباره ی نگرانی و کنترل ناپذیری / خطر نیز در دانشجویان می توانند به افزایش نگرانی در آنان منجر شوند.

کلیدواژه ها:

باورهای فراشناختی ، باورهای مثبت درباره نگرانی ، جمعیت دانشجویی ، عدم تحمل بلاتکلیفی ، کنترل ناپذیری خطر ، نگرانی