مدیریت بحران در بافت های تاریخی شهرها

بافت های تاریخی جزئی از سرمایه های فرهنگی ما هستند و حکم اندوخته هایی متراکم را دارند. این بافت ها همراه به گنجینه هایی از خاطرات اجتماعی و شیوه های اندیشیدن و زیستن گذشتگان، در گذر زمان در مسیر افت کیفیت ناشی از: تاثیر آب و هوا، جابجایی زمین، ارتعاشات ناشی از رفت و آمد اتومبیل ها، نگهداری نامناسب و نامطلوب، فرسوده، ناپایدار و آسیب پذیر گشته اند. از عوامل عمده آسیب رسان به این بافت ها حوادث و سوانح غیرمترقبه طبیعی میباشد. با نگرش بر وضعیت و ریسک پذیری بالای این بافتها و سکونت و معیشت میلیون ها نفر از هموطنان در آنها، لزوم آمادگی برای مقابله با بحران های طبیعی و نیز انجام اقداماتی برای کاهش تاثیرات بلایای طبیعی آشکار است. از این رو مقاله حاضر به دنبال شناخت راهکارهایی است که مدیران بحران با اجرای آن بتواند اثرات مخرب بلایای طبیعی را در بافتهای تاریخی تقلیل دهد.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، بافت تاریخی ، برنامه ریزی شهری ، سوانح طبیعی