مطالعه عددی اثرگذاری ژیوممبران بر میزان نشت در کانال های انتقال آب

در مطالعه ی حاضر به بررسی میزان نشت آب در کانال های مقاوم سازی شده با ژیوممبران به روش اجزای محدود پرداخته شده است. در این مطالعه یک کانال در 28 حالت مختلف با استفاده از نرم افزار GeoStudio و ماژول Seep/w به صورت دو بعدی شبیه سازی شدند. برای این منظور در ابتدا کانال در حالت بدون مقاوم سازی شده با ژیوممبران شبیه سازی شد و پس از آن با در نظر گرفتن لایه ژیوممبران در 24 حالت مختلف مدلسازی گردید. در این راستا دو سطح تراز آب زیرزمینی 0/75 و 1/5 متر، دو سطح آب کانال 1/5 و 3 متر، دو ضخامت لایه ژیوممبران 1/5 و 2 میلیمتر و به تعداد 1، 2 و 3 لایه ژیوممبران در قسمت دیواره و کف کانال در نظر گرفته شدند. در نهایت پس از تجزیه و تحلیل نمودارهای خروجی که به ترتیب شامل نشت آب و نیروی بالابرنده ایجاد شده در کانال می باشند، بهینه ترین ضخامت و تعداد لایه ژیوممبران انتخاب شد. نتایج حاصل نشان می دهد با افزایش ضخامت لایه ژیوممبران از 1/5 میلیمتر به 2 میلیمتر میزان نشت آب در کانال مورد بررسی کاهش یافته است، از این موضوع می توان به این نتیجه دست یافت که افزایش ضخامت لایه ژیوممبران در کاهش نشت آب نقش موثرتر را ایفا می کند. همچنین با افزایش تعداد لایه ژیوممبران از 1 به 3 میزان نشت آب نیز کاهش پیدا کرد. از سوی دیگر با توجه کاهش میزان نشت آب ایجاد شده در کانال که پس از قرار دادن ژیوممبران ایجاد گردید، از بین ضخامت و تعداد لایه ژیوممبران در نظر گرفته شده از جنبه تغییرات میزان نشت آب حالتی که در آن از ژیوممبران با ضخامت 2 میلیمتر با تعداد 3 لایه استفاده شده به عنوان بهینه ترین حالت انتخاب می گردد.

کلیدواژه ها:

روش مقاوم سازی ، کانال ها ، روش اجزای محدود ، ژیوممبران